به عنوان فردی که در بسیاری از دوره های جشنواره فیلم فجر در مشهد حضور داشته ام و شور و استقبال مردم از این رویداد هنری را دیده ام با قاطعیت می توانم ادعا کنم تنها مقطعی که می توان علاقه و اشتیاق به هنر و به خصوص سینما را در مردم این شهر دید، روزهای برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد است؛ روزهایی که صف های طولانی تهیه بلیت مقابل سینماهای مشهد بر خلاف سایر روزهای عادی سال خودنمایی می کند و حال و هوای بخش زیادی از مردم به نوعی سینمایی می شود. اما تصمیم اخیر شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر در تهران و نسخه پیچی ناآگاهانه آن ها برای برگزاری این جشنواره در شهرستان ها نشان داد که مسئولان برگزاری جشنواره فجر نه تنها از این شور و استقبال مردم آگاه نیستند بلکه برگزاری جشنواره فجر در سایر استان های کشور را گویا اقدامی برای از سر باز کردن تلقی می کنند. دیروز در خبرها آمد و شنیده شد که دبیرخانه جشنواره فیلم فجر تصمیم گرفته است تنها یک سالن سینما در هر استان را برای اکران فیلم ها در نظر بگیرد و هر فیلم هم فقط یک بار اجازه اکران در شهرستان ها دارد....