جشنواره فیلم فجر مشهد

چهل ویکمین دوره جشنواره فیلم فجر درحالی شامگاه ۲۲ بهمن به پایان رسید که دست سینماگران مشهدی از گرفتن سیمرغ کوتاه ماند. در این دوره ابراهیم اصغری، تهیه کننده فیلم «شماره ۱۰»، رضا نجاتی کارگردان «بعد از رفتن»، مهران احمدی، بازیگر «غریب»، و مسعود زارعیان، کارگردان مستند «غیرمسکونی»، به عنوان نمایندگان مشهد و خراسان در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین فیلم اول، بهترین بازیگر مکمل مرد و بهترین مستند بلند نامزد دریافت جایزه شده بودند که حضور آن‌ها در میان نامزدها، توانایی هنرمندان مشهدی را نشان می‌دهد. سینماگران مشهدی همیشه در ادوار مختلف جشنواره حضوری فعال

محمدجواد استادی - پژوهشگر مطالعات فرهنگی، سینما -  هنر  صنعت پیچیده‌ای است که با اتکا بر فرمول سرگرمی سازی نقشی بنیادین در تقویت گفتمانی و دگرگونی‌های فرهنگی جامعه‌های گوناگون ایفا می‌کند. نقطه قوت سینما به نسبت دیگر هنر‌ها در این است که امکان لمس و پیوند نزدیک‌تر حسی و عاطفی برای مخاطب را بیشتر فراهم می‌آورد و بر این بنیاد و با بهره بردن از شبکه‌ای رنگارنگ از هنر‌های گوناگون زمینه تبدیل شدن معانی و مفاهیم انتزاعی را به فرم‌های تأثیرگذار بر مخاطب فراهم می‌آورد. به همین دلیل است که یکی از برترین ابزار‌ها

نخستین پست اینستاگرامی این دوره: تورق دفتر بیستمین #جشنواره_فیلم_فجر  مشهد را در چهل و یکمین ایستگاه فیلم فجر سراسری، به حول و قوه ی الهی در حالی آغاز می کنیم که همچنان در حسرت برپایی چراغ خاموش شده ی «پنجمین جشن سیمرغ سینمای خراسان» هستیم. در حالی هر ساله دل به برگزاری جشن سینمای پایتخت نشینان می دادیم که در سایه ی آن، مشق سیاست و درایت کنیم و نهال نوپای جشن سینمای بومی خود را آغاز... 

امسال دست اندرکاران نوزدهمین جشنواره، بنا به «تدبیری زیرکانه» یا به لسان بهتر، «ذکاوتی مشکوک»، عملاً طوقی بر گردن رسانه های و روزنامه ها و خبرگزاری های استان گذاشتند تا به بهانه ی تقسیم کار و تهیه و بازتاب گزارش های رسانه ای اعم از صوتی، تصویری، متنی و فیلم، آنان سرگرم رقابتی درون سازمانی شده و از رسالت حقیقی خود در بازتاب واقعیت ها و مطالبات مردمی باز بمانند و تقریباً در این کار نیز موفق شدند.

صادقانه ها: یک حرکت خوب، باید آغازی خوبتر داشته باشد. بنابراین شروع «خوب» یک رویداد، باید همچون تداوم خوب آن، مهم قلمداد شود. نمی شود از یک رخدادی که شروعش بد آغاز می شود، توقع داشت در ادامه ی خوبش، مخاطبانش بویژه جوانان که از روحیه ی حساس و شکننده ای برخوردار هستند، خاصه اگر هنرمند یا هنردوست باشند، به آن اقبال و روی خوش نشان دهند. 

«مریم جعفرزاده» کارشناس حوزه فرهنگی ادوار مختلف برگزاری جشنواره فیلم فجر مشهد و از مدیران روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است. وی در یادداشتی که به خبرگزاری شبستان داده، برپایی نوزده دوره از جشن سینمای انقلاب را به شرح ذیل مورد نقد و بررسی قرار داده است. نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر در مشهد به روزهای پایانی خود رسیده است، البته بسیاری از کارشناسان معتقدند به اکران همزمان آثار جشنواره فیلم فجر در مشهد نمی توان نام جشنواره نهاد، اما نوزده دوره آن با عنوان جشنواره فیلم فجر مشهد برگزار شد، دوره هایی که بعضا به شایستگی عنوان جشنواره را یدک کشیدند.

چرا نباید به برگزاری یک رویداد و اکران چند فیلم جشنواره فجر در مشهد دل خوش باشیم؟ مجید ادیبی - معاون سردبیر؛ نوزده سال از برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد می‌گذرد. اگر به سال‌های گذشته و دغدغه اهالی رسانه برای پاگرفتن این رویداد در مشهد نگاه کنیم، احتمالا متوجه خون دل خوردن و تلاش بی وقفه اهالی رسانه در کنار سینماگران و فعالان این حوزه خواهیم شد؛ تلاش‌هایی که امروز ثمر داده و اکران فیلم‌های مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور به بخشی از برنامه‌های مستمر سالانه حوزه فرهنگ در این شهر تبدیل شده است.

سلام دوستان، در گروه تلگرامی جشنواره یه دوستی یه پیامی گذاشته بود: فرق جشنواره فجر امسال با پارسال چیه؟ فعلا اینکه فرش قرمز رو حذف کردن، اسم کاخ جشنواره هم شده خانه جشنواره یه سری فیلمساز خوب هم فیلم هاشون رو به فجر ندادن یا نرسیدن... من این مطلب به ذهنم میرسه بچه ها که باهاتون در میون میذارم دوست دارم شما هم نظرتون رو بگید: از جشنواره ای که از ۴۰ سال پیش قرار بود از ابتدا مردمی باشه و مردمی هم به معنی تمام کلمه بمونه ولی متأسفانه سال به سال با فاصله گرفتن از مردم، تبدیل شد به یک جشنواره ی کاملا دولتی بی خاصیت، دیگه قطع امید کنید و امیدی به اصلاح و بالندگی و پویایی اش نداشته باشید ! اصلا از هر رخدادی که در دولت ردیف بودجه بگیره، قطع امید کنید! حتی جشنواره های دینی مانند