جشنواره فیلم فجر مشهد

امسال دست اندرکاران نوزدهمین جشنواره، بنا به «تدبیری زیرکانه» یا به لسان بهتر، «ذکاوتی مشکوک»، عملاً طوقی بر گردن رسانه های و روزنامه ها و خبرگزاری های استان گذاشتند تا به بهانه ی تقسیم کار و تهیه و بازتاب گزارش های رسانه ای اعم از صوتی، تصویری، متنی و فیلم، آنان سرگرم رقابتی درون سازمانی شده و از رسالت حقیقی خود در بازتاب واقعیت ها و مطالبات مردمی باز بمانند و تقریباً در این کار نیز موفق شدند.

طرح این بود که هشت رسانه از خراسان و قدس و شهرآرا گرفته تا خبرگزاری های ایرنا و ایسنا و تسنیم و مهر و...، در هشت سینما و پردیس سینمایی منتخب برای اکران فیلم های نوزدهمین جشنواره مستقر شده و به پوشش خبری و رسانه ای همان سینما بپردازند. 

می گوییم «تدبیری زیرکانه» چون به هر حال رسانه های منفعل سال های قبل، امسال همه مجبور شدند با این ایده، پای کار بازتاب رسانه ای جشنواره بیایند و از طرفی می گوییم «ذکاوتی مشکوک»، چرا که نقش اول رسانه ها در همه جای دنیا، بازتاب گویا و بی لکنت مطالبات مردمی است و اعطای یک مسئولیت در جشنواره ای صد درصد دولتی به آنان، این نگرانی را تشدید می کند که نکند این مسئولیت های کذایی، استقلال آنان را تحت الشعاء قرار داده و لسان انتقادی آنان را به لسانی مجیزگو، پوشاننده ی نواقص و کاستی ها و پررنگ کننده ی اندک دستاوردها مبدل کند.

هرچند مدیران این رسانه ها و نیز خبرنگاران آنها، انسان های وارسته، حق طلب و آزادگویی هستند، اما بالاخره هر چیزی در این جهان هستی، حُسنی دارد و آفتی و آفت این نزدیکی غیر حرفه ای و قرارگیری در زیرمجموعه ی نهاد فرهنگ و ارشاد استان و احساس مشارکت، بی تردید باعث خواهد شد تا رسانه ها از رسالت ذاتی و انتقاد محور خود دور شده و در انعکاس شایسته و مطلوب واقعیت ها، آن طور که شایسته و باید، به وظایف رکن چهارم دموکراسی خود عمل نکنند.

و همین طور هم شد، متأسفانه این اتفاق ناخوشایند در نوزدهمین دوره افتاد و هشت رسانه ی استان، مسئولیت بازتاب های رسانه ای هشت سینما و پردیس سینمایی مشهد را بر عهده گرفتند و جز یک رسانه آن هم «شهرآرا» آن هم اندکی، هیچ رسانه ی دیگری (دقیقاً چون پارسال)، نه تنها انتقادی از وضعیت رو به افول برپایی نوزدهمین نسبت به سال های قبل نکردند، بلکه با انتشار گزینشی نقطه نظرات مردمی، حذف انتقادات و پررنگ کردن اندک محاسن، نگرانی های ما را نسبت به این شائبه، به حقیقت مبدل کردند.

این تضاد در بازتاب مردم نگاره ها و نظرات مردمی به گونه ای است که یک مخاطب معمولی با دیدن این کلیپ های گل و بلبلی و خبرهای خوش آب و لعاب منتشره توسط این رسانه های بومی، چنین تصور می کنند که این دوره از جشنواره، به احسن وجه برپا شده و گویی از نواقص و کاستی های همیشگی سال های قبل، دیگر هیچ خبری نیست.

اما همین مخاطب هنگامی که به وبگاه رسمی جشنواره مراجعه کرده و فقط سه چهار فراز از انبوه مردم نگاره ها را می خواند، انگشت به دهان متعجب می ماند که اگر این مردم نگاره ها، واقعاً نظرات مردمی است، پس این کلیپ ها و اخبار رسانه های بومی چیست؟

شاید برخی معتقدند باشند که این گونه اظهارات، مصداق «سیاه نمایی» است و نباید نواقص روزهای اول جشنواره را پررنگ کرد، بالاخره هر رویدادی در روزهای اول، امکان بروز نقص و اشکال در آن وجود دارد و جشنواره ی نوزدهم نیز از آن مستثنی نیست و لذا باید عاقبت هر کاری را دید.

بله، این حرف صحیح است، اما زمانی که اولاً این اشتباهات و نواقص اجرایی، زنجیروار و سریالی صورت نگیرد، به عبارت دیگر، هر سال نگوییم «هر سال دریغ از پارسال»، و ثانیاً پس از هر اشتباه و نقص سریالی، دست کم یک عذرخواهی خشک و خالی از مخاطبان سینمادوست خراسانی بکنند نه این که با بی اعتنایی ها و کم محلی ها، طوری رفتار می کنند که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده و از همه عجیب تر، سال بعد، دقیقاً همین بی تدبیری ها و بی اعتنایی ها صورت می گیرد و «باز روز از نو، روزی از نو»   

به بحث خود برگردیم و به عنوان آخرین نکته، یادآور شویم اتفاقاً فلسفه ی ذاتی این که در تمام دنیا و تمامی کشورها، دفاتر خبرگزاری ها و رسانه های مکتوب و الکترونیکی غیر دولتی از ادارات دولتی متولی فرهنگ و رسانه جداست و مضافاً هیچ حقوق و مستمری مالی از آنان دریافت نمی کنند و صددرصد به صورت مستقل اداره می شوند، به همین خاطر است که اگر حمایتی هرچند اندک صورت گرفت، اصطلاحاً نمک گیر نشوند و از رسالت ذاتی خود دور...

کوتاه سخن آن که ای کاش، رسانه های بومی ما، کمی زیرکی به خرج می دادند و به هر تقدیر، اگر هم می خواستند در این بازی قرار بگیرند، دست کم مانند شهرآرا، جلب رضایت قاطبه ی مردم و مخاطبان سینمادوست خراسانی را بر رضایت متولیان فرهنگ و هنر استان ترجیج داده و به قول ضرب المثل معروف، هر دو طرف این دیوار را کاهگل می کردند، نه آن که آن سوی دیوار، نمای سنگ و زیبا و بی نقصی ساختند، در حالی که این طرف دیوار، اگر خرابه ای نبود، ولی آن طور که نمایش دادند هم نبود! اگر در این استنتاج شک دارید، لطفاً ده نظر اول مردمی وبگاه را بخوانید، خود به ما حق خواهید داد.