جشنواره فیلم فجر مشهد

اشاره: گویند «هنرمند قدر بیند و در صدر هم نشیند»، اما در مشهد گویا برعکس است. چراکه مخاطبان هنردوست و سینماروی خراسانی، هر چه بر عمر کاری جشنواره ی فیلم فجر مشهد افزوده می شود، به همان نسبت با پدیده های عجیب و غریب و بلکه بدعت های جدید و کم لطفی ها و بدسلیقگی های تازه تری در عرصه های مختلف از جمله عرصه ی خطیر اطلاع رسانی آنهم در مورد ارکان و نه اجزای جشنواره مواجه می شوند که متأسفانه دیگر نهادینه شده و جا افتاده است.

 به عنوان مثال، طبق روالی صحیح و اصولی، سالها قبل رسم و عادت مسوولان جشنواره ی استانی این بود که از سه ماه پیشتر، ستاد برگزاری ای تشکیل می دادند و مسئولان هر کمیته و بخش معلوم می شدند و سپس ستاد خبری ای شکل می گرفت و آدرس دبیرخانه اش معلوم و شماره تلفنی اعلام می شد.

اول بهمن هر سال هم، طی برپایی یک نشست خبری با حضور خبرنگاران، عکاسان و اهالی رسانه ، ارکان و اجزای جشنواره ی آن دوره اطلاع رسانی می شد و تقریباً همه چیز از صفر تا صد گفته شده و تا حدودی تکلیف همه معلوم بود.

فقط جزییاتی می ماند که آن هم به تدریج مشخص می گردید و طبیعی هم بود. مثلاً می دانستیم قرار است میهمان ویژه ای در آیین افتتاحیه یا اختتامیه ی جشنواره داشته باشیم، اما آن فرد یا گروه، چه کسی است؟ معلوم نبود و به تدریج مشخص و اطلاع رسانی می شد، اما این که تا دقیقه ی نود، ندانیم مثلا جشنواره کی شروع می شود و کی تمام می شود، حاشا و کلا... هرگز! مگر چنین چیزی می شود؟! مگر داریم؟!

اما به تدریج، این روند صحیح جای خود را به بدعت های ناصواب و بی حکمت داد و یکی پس از دیگری پایه های اطلاع رسانی جشنواره در مشهد فرو ریخت تا جایی که امسال در اقدامی بسیار عجیب و نوبرانه، زمانی تاریخ پایان جشنواره‌ی استانی را فهمیدیم که جشنواره عملاً شروع شده بود! یعنی واپسین ساعات روز ۱۷ بهمن تازه فهمیدیم اصطلاحاً ته جشنواره کجاست و خط پایان ۲۴ بهمن است نه ۲۲ بهمن!؟

ناگفته پیداست اساس گلایه ها از فشلی اطلاع رسانی چند سال اخیر، سر کلیات و امهات جشنواره است و نه جزییات غیر ضروری مانند تبلیغات محیطی و نصب بنرهای آویز در سطح شهر که کار دیگر از جزئیات و این حرفها گذشته، بلکه سال های قبل اگر جشنواره در اوج انتقادات از کاستی ها شروع می شد، لااقل یک جدول اکران در دست داشتیم، اما پارسال و امسال به خدای احد و واحد نمی دانیم بدون جدول اکران و اطلاع دقیق از این که کدام فیلم در کدام سینما اکران می شود، چگونه می توان بلیت سینماهایی را خرید که هر کدام در یک سوی این کلان شهر درندشت واقع شده اند؟ سوپرمن هم باشی، نمی توانی خودت را به موقع به سالن سینمای دوم برسانی!

بنابراین کمترین توقع بجا و انتظار عقلایی آن است که یک هفته نه، لااقل از یکی دو روز قبل، اسامی فیلمها، اسامی سینماهای منتخب، ساعت دقیق شروع سیانس ها و قیمت بلیت و... معلوم باشد، اما امسال هنگام خرید بلیت، فهمیدیم که باید ۴۵ هزار تومان بسلفیم و خیلی چیزهای دیگر از جمله این که حتی ساعت اکران این سینما با آن سینما فرق می کند، یا اصلأ داستان ۱۶ فیلم غلط است و بلکه ۲۰ فیلم در مشهد اکران می شود و... .

براستی این چه بدعتی است و چه سنگ بنای مردم آزارانه ای و چه آیین غلط و سیاست بی کیاستی که اخیراً نزد متولیان فرهنگی و هنری و مسئولان مثلاً فرهنگ مدار شهر منسوب به عالم آل محمد (ص) این امام رئوف و مظهر عقلانیت و حکمت و خرد باب شده تا به بهانه ی این که همه چیز دست تهران است و ما مقبوض الید هستیم ، قطره چکانی اطلاع رسانی کنند و به تدریج و پله پله اطلاعات مهم جشنواره را رسانه ای ... تا جایی که رکورد پیارسال، دقیقه ی ۹۰ بود و پارسال دقیقه ی ۹۵ و امسال هم علی برکت الله دقیقه ی صد؟! اجماعاً صلوات... 

نظر حضرات مسوولان در مورد اینرسی و سکون انسانی کارکنان ارشاد یا همان بی حالی مفرط که زورشان می آید حتی اخبار جشنواره ی خودشان را هم در سایت خودشان درج کنند، چیست؟!، آیا اینجا هم دست بسته اید؟! اگر وب سایت اداره کل ارشاد استانی، اخبار مهمترین رویداد سینمایی و فرهنگی هنری شهر و استان و کشورش را منتشر نکند، آیا بهتر نیست کلا بسته و تعطیل بماند؟ 

این چه کمالی است که مردم و در حقیقت ولی نعمتان خود را نه در برابر کار انجام شده، بلکه صدها برابر بدتر از آن در بلاتکلیفی و تحیر، قرار می دهید و آیا این برخوردهای ناصواب، جز رفتاری نابخردانه و توهین آمیز چه معنای دیگری دارد؟! بعد می گویند چرا اقبال مردم مشهد به سینماها کمرنگ شده است؟!

شاهد مثال، همین خبر ذیل است که ساعاتی پیش یعنی آخر شب نخستین روز آغازین جشنواره و توسط خبرنگار محترمی طی مصاحبه با دبیر جشنواره ی استانی  در راهروهای سینما صورت گرفته و سپس منتشر شده است!

به عبارت دیگر، چهار ساعت از آغاز رسمی جشنواره گذشته و جمع زیادی از مردم در شش سینما، تعدادی از فیلمهای مورد نظر خود را دیده اند و چه بسا به منازل خود هم رسیده و شام را هم نوش جان کرده اند ، اما آخر شب خبرش با این تیتر منتشر می شود که: جشنواره‌ی بیستم فیلم فجر مشهد آغاز به کار کرد! ساعت خواب، مضافاً هرچند خبرنگار این حرفها را صریح نگفته، اما از آنجایی که شنونده باید عاقل باشد، فهمیدیم که: ضمناً ما این خبرهای تاپ و دست اول زیر را بولد و تیتر نکردیم و آن لالوها جا دادیم، ولی جان اکیوسان خودتان بفهمید که ۱۶ فیلم نیست و ۲۰ تاست، ضمناً دوم ، جدول اکران را هم انتهای خبر آن هم بدون کیفیت لازم گذاشتیم، خواستید ببینید ولی صدایش را در نیاورید که آخر روز اول منتشر کردیم. مثل اینکه تا دقیقه ی ۳۰ بازی فوتبالمان، داور نداشتیم!، ضمنأ سوم، از قیمت گزاف بلیت و سایر موضوعات مهم مانند پنجمین جشن سینمای خراسان رضوی و موضوعات چالشی مانند دعوت از چهره های سینمایی محبوب مردم هم نه کسی چیزی گفت و نه ما هم چیزی پرسیدیم! واقعاً براوو و آفرین به رکن چهارم دموکراسی یعنی رسانه ی اول و رسمی کشور ...

خادمی مردم، شعار است یا شعور؟ عدالت فرهنگی تان همین است؟

خلاصه آن که اگر واقعاً مسوولان خادم مردم اند و آن چنان که خود به رسانه ها و در مقابل لنز دوربین ها می گویند «نوکر مردم ایم» و اگر صداقت دارند و واقعا چنین است، پس دست کم بهترین و در دسترس ترین و مرکزی ترین پردیس سینمایی شهر یعنی هویزه را به همین ولی نعمتان خود اختصاص دهید، نه آن که:

الف) به مردم می گویید برای دیدن فیلم به قدیمی ترین سینمای محقر شهر در غربی ترین نقطه بروند که به تعبیر مزاح گونه ی یکی از مخاطبان وبگاه، صدایش به سیستم آمپلی فایلی بیشتر شبیه است تا صدای دالبی!

به) یا این که مردم را توصیه به تماشای پارک بازاری می کنید که در یکی از محلات شلوغ و پر ترافیک و با عرض پوزش پیشاپیش از مردم آن منطقه اصطلاحاً «پایین شهر» و در دورترین و شرقی ترین نقطه واقع شده و صدالبته بدون جای پارک و از همه عجیب تر، اسم آن را هم عدالت فرهنگی می گذارید! 

این چه عدالت فرهنگی است و چه توزیع عادلانه ی ظرفیت های فرهنگی و هنری و سینمایی در میان اقشار کم برخوردار شهر که مسوولان شهری و استانی و خانواده های آنان در پوشش و قالب اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه به سینمایی می روند که: 

۱. پرافتخارترین و پرفروش ترین سینمای ایران (پس از تهران) است؛

۲. بزرگترین و پر سالن ترین سینمای مرکز شهر است به گونه ای که سالن اصلی و زیبای آن، علاوه بر تجهیز به آخرین تکنولوژی های استاندارد صدا و تصویر، قریب به ۵۰۰ صندلی و گنجایش دارد؛

۳. در دسترس ترین و سهل ترین سینمای مرکز شهر برای عموم شهروندان و زائران است چراکه بغل گوشش، هم ایستگاه مترو واقع شده و هم پارکینگ بزرگ و ۱۹ طبقه ی آلتون را در مجاورت خود دارد؛

حال، آیا این از انصاف و مروت و مردانگی است که عموم شهروندان و خانواده های یشان برای تماشای فیلمها به نقاطی بروند که آخر شب تاکسی که هیچ، حتی اسنپ و تپسی هم چه بسا به راحتی گیرشان نیاید! آیا خدا را خوش می آید؟ 

اگر واقعاً بحث عدالت فرهنگی و دغدغه ی این چیزها را دارید، بسم الله...، سالن به حال خود افتاده و رها شده به امان خدا و بلامصرف یا کم مصرف اما بزرگ غرب مشهد به نام تالار سینمایی شهید اصغرزاده متعلق به ارشاد استان آن هم واقع در زیباترین پارک منطقه ی بالاشهر مشهد یعنی پارک ملت، ارزانی این حضرات و اتفاقاً بسیار شایسته و مناسب برای اصحاب رسانه ای است که کلا ۶۰ نفر هم نمی شوند و الباقی آن تا سقف ۳۵۰ نفر، متعلق به مسوولان خدوم و خانواده هایشان! نامردیم اگر ان قلتی برایش بیاوریم.

کوتاه سخن، آیا همینطوری به مجاوران و زائران بارگاه منور رضوی کادوی جشن ۴۴ سالگی انقلاب را می دهید و دعوت به شرکت گسترده در جشن هنر سینمای انقلاب می کنید، آن هم مردمی که به اعتراف خودتان ، جرقه های نخستین انقلاب را آنان زدند و نخستین شهدا را هم تقدیم کردند و مشهد را خاستگاه پیدایش نهضت نمودند و پیشقراولان پیروزی انقلاب اسلامی ایران شدند و هم اکنون نیز، سینماروترین مردم ایران (پس از پایتخت) هستند؟! 

آیا بهتر نبود مثل همه جای دنیا که متولیان فرهنگ و هنر در موعد جشن های ملی و میهنی، ملت خود را اصطلاحاً شگفتانه و سورپرایز می کنند و برای همه چی تخفیف های وحشتناک می دهند از جمله در حوزه های فرهنگی و هنری که ویژه ی ویژه است تا کام شهروندان شان به معنای واقعی حسابی شیرین شود؛

مثلاً چه می شد شما هم نرخ بلیت سینماها را در این هشت روز خدا کاهش می دادید یا ورود فرزندان و نونهالان خریداران بلیت را که در حقیقت، آینده سازان این مرز و بوم هستند را رایگان می نمودید؟، نه این که برعکس، با سکوت و با چراغ سبز خود، سینماداران را تشویق به دریافت مبلغ گزاف ۴۵ هزار تومان برای هر بلیت نمایید!

آیا به این نکته اندیشیده اید اگر هر جوان و هنرجو و دانشجوی خراسانی بخواهد دست کم نصف این بیست تا فیلم را ببیند، باید ۴۵۰ هزار تومان - که ۵۰ درصد بیشتر از پول یارانه ی ۳۰۰ هزار تومانی اش می شود - فقط بابت پول بلیت سینما بپردازد، حال هزینه های دیگر ضروری مانند ایاب و ذهاب و تغذیه و... به کنار، بماند...

یا چه شد آن تخفیف های دانشجویی و دانش آموزی و چه شد اختصاص سینمای ویژه خاص کودکان و جشن پروانه های سینمای بومی یا از همه مهمتر، برپایی پنجمین جشن سینمای خراسان رضوی؟ یعنی به همین راحتی از آن همه شعار و مصاحبه و قول و وعده و وعید در رسانه ها و روزنامه ها و صدا و سیمای استانی فراموش کرده و گذشتید و سازنده ترین و آینده سازترین اقدام برای تعالی هنر سینمای شهر هنرمند پرور مشهد را در ایستگاه چهارم متوقف نمودید؟! 

یا چه شد برپایی نشست های واقعی و پرشور نقد و بررسی فیلمها با حضور عوامل سازنده ی آثار و یا برگزاری کارگاه های آموزشی برای هنرجویان سینما و تئاتر و سینما دوستان خراسانی با مشارکت اساتید مجرب این حرفه یا تشکیل نمایشگاه های سینمامحور در فضای داخلی سینماها و چاپ و اهدای ویژه نامه های سینمایی و حتی نظرسنجی های عمومی و تخصصی برای شناسایی بهترین فیلم از نگاه سینما دوستان خراسانی؟! ...

و بالاخره چه می شد اگر به منظور استفاده ی بهینه و حداکثری از فرصت ذی قیمت جشن های چهل و چهار سالگی پیروزی انقلاب، برپایی یک مراسم جشن بزرگ را به هر دلیل و مناسبت و بهانه ای مثلاً افتتاحیه یا اختتامیه جشنواره ی فیلم فجر مشهد به مردم کلان شهری هدیه می دادید که امروزه با بحران کمبود با نبود رویدادهای اجتماعی مفرح و نشاط آور مواجه است. 

جهان شهری فوق‌العاده زائر پذیر ، میهمان دوست و صدالبته مرزی، بسیار استراتژیک و حساس برای جوانان (به خاطر نزدیکی با افغانستان این تولید کننده ی اول مواد مخدر در جهان!) که تلاش برای ارتقای سلامت جسمی و نشاط روحی و روانی آنان نزد مسئولان شهر و استان باید از نان شب هم واجب تر تلقی شود.

و چه ایرادی دارد اگر میهمان ویژه یا مجری چنین جشنی، نه یک سلبریتی سینمایی مرفه و بی درد و بی هنر، بلکه سینماگر و بازیگر توانا و چهره ای ارزشی و محبوب مردم و کودکان مانند سید جواد هاشمی باشد که سالها پیش می گفت تاکنون ۲۱ بار در فیلم‌هایش شهید شده و تا الان حتماً این آمار به چهل بار هم رسیده است؟

مردمی که با بهانه و بی بهانه، مستحق آن هستند که نشاط و شور و شعور در کالبد شهرشان موج بزند و شاد باشند و شاد هم زندگی کنند، چرا که همجوار یا زائر مضجع منور و سراسر نوری هستند که او را امام رئوف و مهربان می خوانند و فراز معروف «شیعیان ما کسانی هستند که با شادی ما اهل بیت (علیهم‌السلام) شاد می شوند و با غم ما محزون»، به نقل از جد بزرگوار ایشان بازگو شده است.

بگذریم و اظهار امیدواری کنیم روزی فرا برسد تا این رویه و سیاق مردم گریز و بلکه توهین آمیز پایان یابد که در مقام تمثیل، دقیقاً به مثابه همان ملا نصرالدینی است که وسط یا آخر یک جشن عروسی، نمی داند که از طرف خانواده ی داماد آمده یا عروس؟ یا میهمانی در حال اتمام است و هنوز نمی داند عروسی است یا عزا؟! یا شب شعر تمام شده و هنوز نمی داند لیلی مرد است یا زن؟! یا هنگام خروج باید به صاحبخانه ای که حتی نامش را هم نمی داند، تبریک بگوید یا تسلیت چون حسابی از این همه بی خبری ها گیج شده و متحیر که اگر عروسی بود، پس چرا شب جمعه ای مثلاً دعای کمیل خواندند؟! یا متحیر است برود یا بماند چون نمی داند مجلسش اصطلاحاً عاقبت بخیر هم هست یعنی شامی چیزی می دهند یا نه؟ و خلاصه آن که از اول تا آخر محفل در بلاتکلیفی است و مصداق بارز آن شعر معروف که: «آن کس که نداند و نداند که نداند... در جهل مرکب ابدالدهر بماند» الباقی را... «خود دانید و مملکت تان!» والسلام علی من اتبع المهدی 

و اما اصل خبر:

جشنواره فیلم فجر در مشهد آغاز به‌کار کرد. مشهد- ایرنا- نمایش فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در قالب بیستمین جشنواره فیلم فجر مشهد در ۶ سینما مشهد و طرقبه! آغاز شد.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی دوشنبه شب در حاشیه آغاز این جشنواره به خبرنگار ایرنا گفت: نمایش ۲۰ فیلم در بیستمین جشنواره فیلم فجر مشهد در پردیس های سینمایی هویزه، برفی، پارک بازار، سیمرغ، ویلاژتوریست (طرقبه) و سینما آفریقا در دو سیانس ۱۸ و ۲۰:۳۰ آغاز شده است.

محمد حسین زاده افزود: فیلم‌های شماره ۱۰، یادگار جنوب، چرا گریه نمی کنی، عطرآلود، کت چرمی، جنگل پرتقال، سرهنگ ثریا، روایت ناتمام سیما، در آغوش درخت، بعد از رفتن، هوک، آه سرد، اتاقک گلی، پرونده باز است، آنها مرا دوست داشتند، هایپاور، گل‌های باوارده، غریب، سینما متروپل، وابل، کاپیتان از جمله فیلم‌هایی هستند که در این جشنواره به نمایش درمی آیند.

وی با اشاره به امکان افزایش فیلم‌های جشنواره فیلم فجر مشهد تا پایان این رویداد گفت: عوامل فیلم «سرهنگ‌ ثریا» از فیلم‌های چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر فردا ۱۸ بهمن ماه در مشهد حضور می یابند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: حضور عوامل فیلم «سرهنگ ثریا» همزمان با اکران این فیلم در سینما آفریقا مشهد خواهد بود.

به گزارش ایرنا، عوامل تولید فیلم سینمایی سرهنگ ثریا عبارتند از: نویسنده و کارگردان: لیلی عاج، تهیه کننده: جلیل شعبانی، مشاور کارگردان: کمال تبریزی، سرپرست گروه کارگردانی: سیامک مردانه و محمد ثقفی، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، صدابردار: حسین بشاش، صداگذار: آرش قاسمی، تدوین: فرزاد هوتهم، موسیقی: بهزاد عبدی، طراح صحنه: بابک پناهی، جلوه های ویژه میدانی: حمید رسولیان، سرپرست جلوه های بصری: محمد برادران، طراح گریم: مهدی صیاد، طراح لباس: مهرناز اکبری، مدیر برنامه ریزی: محمد ثقفی، مدیر تولید: امیر اسکندری، مدیر تدارکات: سید رسول حسینی، عکاس: سمیه جعفری، مجری طرح: مجید صادقی، طراح لوگو: احسان حسینی، مشاور رسانه ای: محمدحسین سرو، محصول سازمان هنری رسانه ای اوج.

بلیت فیلم‌های بیستمین جشنواره فجر مشهد به صورت برخط و از طریق سامانه‌های آی‌تیکت (iticket.ir)، ایران‌تیک (irantic.com) و گیشه هفت (gisheh۷.ir) به فروش می رسد.