جشنواره فیلم فجر مشهد

یک : بعد از گذشت 6 روز از جشنواره دهم، استقبال مردم در روز هفتم با فیلم پر سروصدای «هیس، دختران فریاد نمی‌زنند»، شور و نشاط ویژه‌ای به جشنواره مشهد بخشید. این فیلم که در رده دوم آرای بهترین فیلم از نظر تماشاگران پایتخت قرار دارد، درحالی تماشاگران و علاقه‌مندان مشهدی به استقبال آن رفتند که تنها اثر به اکران درآمده در جشنواره مشهد از 6 فیلم برتر جشنواره سی‌ویکم از نظر تماشاگران است. در این روز، آخرین اثر پوران درخشنده با یک نوبت بیشتر به نمایش گذاشته شد تا جبرانی بر کمبود صندلی‌های سالن شماره یک سینما هویزه باشد. دو: روز شلوغ جشنواره یا بهتر بگوییم روز شلوغ سینما هویزه که به آن می‌توان لقب «جمعه زیبا»ی جشنواره را داد، تا حدودی خستگی را از دوش مسئولان جشنواره برداشت؛ ولی بی‌نظمی و سردرگمی بیش از حدی هم برای مخاطبان جشنواره به وجود آورد. سه فیلم «استرداد»، «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» و «از تهران تا بهشت» که طبق جدول جشنواره قرار بود به‌صورت چرخشی، در سالن‌های شماره 1، 2 و 3 سینما هویزه به نمایش دربیاید، بدون‌اطلاع قبلی شکل دیگری پیدا کرد و هر سالن، به نمایش یک فیلم اختصاص یافت و این سؤال را برایمان به وجود آورد که اعتبار آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی به مردم در جشنواره دهم کجاست؟ چرا در سایت جشنواره، جدول برنامه‌ها چیز دیگری از آنچه در سینما به نمایش درمی‌آید، منتشر می‌شود؟ چرا روابط‌عمومی جشنواره مشهد به وظیفه خود عمل نمی‌کند؟... سه : برخی از ما که 10 دوره از جشنواره را داریم در مشهد تجربه می‌کنیم و به یک فیلم‌بین حرفه‌ای تبدیل شده‌ایم، چرا امسال باید به جای دیدن و لذت‌بردن از فیلم‌های خوب از کارگردان‌های باسابقه، بیشتر از فضای دلنشین سینمای مجلل و زیبای هویزه لذت ببریم. بیشتر این فیلم‌ها ما را به یاد عقب‌گردی می‌اندازد که در سینمای ایران اتفاق افتاده است. سینمایی که با شعار استعدادیابی و حمایت از فیلم‌های اولی، فیلم‌های بی‌کیفیتی را به نمایش می‌گذارد و هیچ‌گاه هم نمی‌توانیم به غیر از دبیرخانه اصلی جشنواره سی‌ویکم در تهران، کسی دیگر را مقصر انتخاب این‌گونه فیلم‌ها بدانیم.ای کاش! مسئولان تهران‌نشین سری به جشنواره فیلم فجر مشهد می‌زدند که تا حدودی در انتخاب فیلم‌هایش برای این جشنواره دقت بیشتری داشته باشند و آثاری را به مشهد بفرستند که علاوه بر اینکه مناسب فضای مشهد باشد، آثار باکیفیت هم باشند. ای‌کاش! رئیس مشهدی سازمان سینمایی ایران، نگاهی به محل تولدِ شناسامه‌اش داشته باشد.چهار: فیلم «استرداد» با کسب 14 نامزد «سودای سیمرغ» جشنواره فیلم فجر، امسال بالاتر از فیلم‌های «دهلیز» و «دربند» قرار دارد. چرا از فیلم پرهزینه «استرداد» که در مشهد به نمایش درآمد، آن‌طور که باید، استقبال نشد؟ هرچند خوشحال بودیم که این فیلم برتر جشنواره امسال، در مشهد به نمایش درمی‌آید، اما با کمال ناباوری با اثر 70 دقیقه‌ای مواجه شدیم و حتی صحنه‌های جذابی که در برنامه‌های سینمایی تلویزیون دیدیم در سینما هویزه شاهد آن نبودیم و با یک فیلم بی‌سر و ته مواجه شدیم. دو فیلم «دهلیز» و «دربند» هم که با 10 نامزد در رده‌های بعد دریافت جایزه در بخش‌های مختلف اعلام شدند، متاسفانه در مشهد اکران نشدند. حتی «دهلیز» که سازندگان آن مشهدی هستند و به‌طورحتم در بخش فیلم اولی‌ها هم، توفیقاتی کسب خواهد کرد و از پدیده‌های جشنواره سی‌ویکم هم خواهد بود، می‌توانست به استقبال مردم از این رویداد مهم شهرمان، بیافزاید. ‌هرچند در بین فیلم‌های اولی، جای فیلم‌های موفقی چون «خسته نباشید» و «تاج محل» خالی بود.پنج: جشنواره فیلم سی‌ویکم و نیز دهم فجر امسال تهران و مشهد، جدا از شکل برگزاری‌اش، به‌طورحتم سال خاصی برای سینما یا بهتر بگوییم فیلم‌سازی شهرمان می‌باشد. امسال فیلم «تابستان طولانی» نماینده فیلم‌سازی مشهد بود که متاسفانه در بخش مسابقه فیلم اول، نتوانتست در جمع کاندیداهای برترین‌های جشنواره قرار بگیرد و توفیقی کسب کند و شاید تنها توفیق این فیلم، راهیابی به این رویداد بود و نمایش چند اکران خصوصی و غیر‌خصوصی در جشنواره مشهد. اما فیلم «در شهر خبری نیست» که به جشنواره سی‌ویکم راه نیافت، در هفته گذشته هم در سالن سینمایی شهید اصغرزاده و در مجموعه سینمایی هویزه، در چند نوبت به نمایش درآمد تا مردم با توانایی‌های فیلم‌سازی هنرمندان شهرشان بیشتر آشنا شوند. ای‌کاش در رابطه با اکران فیلم‌های مشهد، فعالیت رسانه‌ای بیشتری می‌شد. البته ای‌کاش معنی حمایت را بیشتر می‌فهمیدیم. شش: هرچند توفیق کسب جایزه برای فیلم «تابستان طولانی» یا راه نیافتن «شهری که نمی‌خوابد» به جشنواره سی‌ویکم، آرزویی بود که ماند بر دل‌مان، اما حضور چند هنرمند مشهدی در جمع کاندیدهای نهایی بخش «سودای سیمرغ» هم برایمان لطف دیگری دارد. رضا عطاران بازیگر، بهروز شعیبی و محمود رضوی تهیه‌کننده «دهلیز» در بخش بهترین‌های کسب سیمرغ قرار گرفتند که از هنرمندان محبوب و محجوب مشهدی سینمای ایران به شمار می‌آیند؛ اما از میان کاندیداهای مشهدی بخش مسابقه جشنواره سی‌ویکم، نام هنرمند مشهدی در جمع کاندیداهای کسب سیمرغ به چشم می‌خورد که نه‌تنها برایمان افتخارآمیز است، بلکه برایمان نویدبخش روزهای خوش فیلم‌سازی در مشهد هم هست. مهدی رضا‌زاده که سال‌ها در مشهد به‌عنوان فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان در شهرمان فعالیت دارد و هیچ‌گاه سودای رفتن به تهران به ذهنش خطور نکرده است، با نگارش فیلم‌نامه «استرداد» در بخش نامزدهای دریافت سیمرغ بهترین فیلم‌نامه جشنواره قرار گرفته است. او با ماندن خود و فعالیت‌های بی‌شمارش در مشهد به بسیاری از آدم‌های مهاجر هنر مشهد نشان داد که می‌توان به دور از پایتخت فیلم‌نامه نوشت و فیلم ساخت و در گستره سینمای ملی نام پرآوازه‌ای داشت. امیدواریم سیمرغ در دستان این هنرمند باذوق قرار گیرد. هفت: روزهای خوش باهم‌بودن در جشنواره دهم فیلم فجر مشهد، با همه سردی و گرمی‌اش در حال تمام‌شدن است و مسئولان با اکران‌های ویژه در سالن شهید اصغرزاده به فکر گرم‌کردن و ایجاد شور و نشاط بیشتر در جشنواره امسال را دارند. هرچند آن‌هایی که بعد از آیین پایانی جشنواره دهم فیلم فجر به قضاوت خواهند نشست، تماشاگران مشهدی این رویداد مردمی می‌باشند. تماشاگرانی که فریاد نمی‌زنند اما...منبع: شهرآرا، سید جواد اشکذری