جشنواره فیلم فجر مشهد

جشنوارهٔ فیلم فجر مهمترین جشنوارهٔ سینمایی ایران است که از سال ۱۳۶۱ تاکنون (معمولاً در میانه بهمن ماه هر سال) در تهران برگزار می‌گردد. تاکنون ۳۷ دوره از این جشنواره برگزار شده‌است. این رویداد سالهاست مردم هنر دوست را به سینماها کشانده تا بتوانند آثار تولید شده را در مدت زمان مشخص تماشا کنند. دلیل استقبال مردم از این رویداد تازگی فیلم ها و اکران اولیه آن هاست که میتوانند با تماشای این فیلم ها در جریان روند جوایز و انتخاب ها قرار گیرند و بهترین فیلم از نگاه مردم را انتخاب کنند. دیدن فیلم ها فقط در پایتخت امکان پذیر بود ولی چند سالی است که مردم استان ها و شهرهای دیگر هم میتوانند در شهر خودشان نظاره گر فیلم ها باشند. مسئولین استان خراسان علی الخصوص شهر مشهد در این چند ساله سعی بر آن داشته اند که با برگزاری هرچه بهتر این رویداد مخاطبان و اهالی سینما را راضی نگه دارند ولی هر سال شاهد بی نظمی های فراوان در روند برگزاری جشنواره هستیم. یک سال به صورت سری ۱۰ تایی بلیط هارا میفروشند، سال دیگر تکی، سالی فقط اینترنتی میفروشند و سال بعد فقط به صورت گیشه که باعث بی نظمی و سردرگمی مردم میشود. این بی نظمی ها فقط در فروختن بلیط ها نیست بلکه سینمای ثابتی هم انتخاب نمیشود که از قبل بتوان برنامه ریزی بهتری کرد. امروزه در مشهد شاهد افتتاح سینماهای جدید در پاساژها و مراکز تجاری میشویم که این امر باعث میشود مسولین این سینماها برای کشاندن مردم به بازار، سالن های سینما را وسیله این هدفشان قرار می دهند و با برگزاری جشنواره فجر در سینماهای جدید این اتفاق به سهولت امکان پذیر است. امسال بازهم شاهد بی نظمی های فراوان از جانب مسئولین برگزار کننده بودیم که پردیس های سینمایی ویلاژتوریست، اطلس، آرمیتاژ، سیمرغ و... را انتخاب کرده بودند که دست مردم را در انتخاب سینما باز گذاشته باشند و لازم نباشد مسیر طولانی را طی کنند تا فقط به یک سینما بروند. چند روز قبل جشنواره ۱۲ فیلم را مشخص کرده بودند که به یکباره شب جشنواره با حمایت شهرداری مشهد به ۲۰ فیلم افزایش پیدا کرد که باعث رضایت همگان شود فارغ ازینکه نحوه بلیط فروشی مشخص نبود که در چه بازه زمانی باید اقدام به خرید بلیط کنند. سال های قبل شاهد صف های طولانی جلوی درب سینماها بودیم که ساعت ها در هوای سرد منتظر می ماندند تا بتوانند بلیط تهیه کنند فارغ ازینکه گیرشان بیاید یا نه، چون ممکن بود یه نفر تعداد زیادی بلیط بخواهد که این اتفاق هم باعث به وجود آمدن بازار سیاه میشد و هم اینکه نارضایتی افرادی که پشت درب سینما بودند را به دنبال داشت. ولی سال قبل و امسال اغلب بلیط ها بصورت اینترنتی به فروش رسید که چون برنامه مشخصی نداشت مخاطبین باید لحظه ای اخبار مربوطه را دنبال میکردند تا بتوانند اقدام به خرید بلیط کنند. پبشنهاد بنده این است که برای سال های بعد اول اینکه برنامه ریزی بهتری برای فیلم های انتخاب شده داشته باشند دوم اینکه بلیط ها را با ظرفیت مشخص هم به صورت اینترنتی و هم به صورت گیشه به فروش برسانند و سینماهایی که قصد اکران فیلم های جشنواره را دارند از قبل مشخص و معین کنند. بیشتر مخاطبین پارسال را سال بهتری از نظر برنامه ریزی میدانند چون بر خلاف سال گذشته از چند روز قبل فیلم ها مشخص شد و ساعت اکران و سینما هرکدام از فیلم ها اعلام شد که مردم توانستند با برنامه ریزی قبلی حداکثر فیلم ها را تماشا کنند؛ فیلم هایی هم که استقبال بیشتری از آنها شده بود سینماها با گذاشتن سانس های فوق العاده به تعداد کافی مردم بیشتری را برای دیدن فیلم دعوت کنند. فیلم های امسال نسبت به پارسال بهتر شده بود و گام جدی برای فاصله از فیلم های آپارتمانی کلیشه ای که همواره در سینمای ایران شاهد بودیم برداشته بود و تنوع فیلم های امسال یکی از نکات مثبت جشنواره امسال بود. در کنار انتقادهای وارده باید از همه کسانی سعی در برگزاری هرچه بهتر جشنواره و اکران فیلم ها داشتند تشکر ویژه ای داشته باشیم و درخواست کنیم که برای سالهای بعد فکر جدی تری کنند تا مشکلات و بی برنامگی های موجود برطرف شده که مردم با آسودگی خاطر بیشتری به تماشای فیلم ها بنشینند.