نمایش فیلمهای خارجی یکی از بحثهای همیشگی اهالی سینما بوده که همواره مخالفان و موافقان زیادی نیز داشته است. عدهای آن را به ضرر فیلمهای ایرانی میدانند و ازسوی دیگر تعدادی، نمایش فیلمهای خارجی را اتفاقی خوب برای اقتصاد سینمای ایران تصور میکنند. با وجود تمام این دیدگاهها، نمایش فیلمهای خارجی تا چندی پیش در سینماها مرسوم بود اما وزارت ارشاد این کار را متوقف کرد....
تا اینکه مدتی قبل، سازمان سینمایی وزارت ارشاد، نظامنامه جدید اکران را منتشر کرد. بر این اساس، برای ایجاد تنوع در نمایش فیلمها روی پرده سینماها، نمایش فیلم خارجی در دستورکار قرار گرفت. این طرح در تیرماه با نمایش فیلم «همه پولهای دنیا» در سه سینمای تهران آغاز شد ولی استقبال مردم را درپی نداشت. ازآنجاییکه بعد از یک وقفه کوتاه، نمایش فیلمهای خارجی در مشهد نیز شروع خواهد شد، بهسراغ مسئولان سینما و یک منتقد فیلمساز رفتهایم تا از بایدونبایدهای اجرای نمایش فیلمهای خارجی آگاه شویم. نمایش فیلم خارجی به فیلمهای ایرانی آسیب نمیزندظریف، مدیر سینما اطلس، معتقد است که فیلم خارجی مخاطب خاص خودش را دارد. او میگوید: مردم از تماشای فیلم خارجی در سینما استقبال میکنند؛ چون تجربه فیلم دیدنِ همگانی برای آنها لذتبخش است. آنها معمولا فیلمهایی را برای تماشا در سینما انتخاب میکنند که بهلحاظ قصه، داستان و تکنیک، جذاب هستند؛ مثل فیلمهای ترسناک یا فیلمهای انگیزشی.ظریف که پیش از اعلام آییننامه اکران، تجربه نمایش فیلمهای خارجی را در سینمااطلس دارد، تصریح میکند: در این چندوقت که براساس دستور و آییننامه وزارت فرهنگوارشاد اسلامی، امکان نمایش فیلمهای خارجی را نداشتیم، مخاطبان ما پیگیر نمایش فیلمهای خارجی بودند و از ما میخواستند که نمایش آنها را ادامه دهیم.او درباره ضربه زدن نمایش فیلمهای خارجی به فیلمهای ایرانی بیان میکند: معمولا ما یک سانس در آخر هفته برای فیلمهای خارجی درنظر میگیریم و بعید است با یک سانس در هفته، فیلمهای ایرانی آسیب ببینند.ظریف معتقد است که مخاطبان فیلمهای خارجی، مخاطبان همیشگی سینما نیستند، بنابراین با نمایش این فیلمها فضای جدیدی برای سینماها فراهم میشود. جذاب نبودن فیلمهای طرح جدیدفرزین جیرانی، مدیر سینماگلشن، نیز درمورد طرح جدید ارشاد برای نمایش فیلمهای جدید توضیح میدهد: قرار بر این است که فهرست فیلمهای خارجیِ دارای پروانه نمایش به سینماها ابلاغ شود اما تا الان فیلمهایی که از تهران فرستاده شده، فیلمهای جذاب و مخاطبپسندی نبوده اند. پیش از اجرای طرح جدید، فیلمهایی که ازطریق سینماتک تهران پخش میشد، فیلمهایی ترسناک، جذاب و با زیرنویس انگلیسی بود.او ادامه میدهد: فیلمهایی که الان برای نمایش گزینش شدهاند، دوبله هستند و جذابیتی ندارند، بنابراین مخاطبساز نیستند اما اگر فیلمهای جذاب و بهروز در ژانر اکشن، تخیلی یا ترسناک در سینماها نمایش داده شود، میتواند رونقی برای صنعت سینما باشد.جیرانی معتقد است که شیوه نمایش فیلمهای خارجی با نمایش فیلمهای ایرانی متفاوت است و باید برای نمایش این فیلمها یک سانس و زمان مناسب درنظر گرفته شود. جذب مخاطب با فیلمهای روز دنیابا وجود تمام صحبتها، نمایش فیلمهای خارجی بهدلیل شرایط متفاوت ایران با مشکلاتی همراه خواهد شد. این روزها با گسترش لوازم ارتباطی، اینترنت و رعایت نشدن قانون کپیرایت در کشور ما، علاقهمندان میتوانند فیلمها را در فاصله کمی از اکران جهانی در خانههایشان تماشا کنند. ازطرف دیگر فیلمهای جهان با اصلاحیهای برای نمایش عمومی مواجه میشوند؛ نکتهای که مخاطب را مجاب میکند تا در خانه به تماشای نسخه کامل فیلم بنشیند.مهدی رضایی، فیلمساز و منتقد سینما، زمان پخش فیلمها را مهم میداند و میگوید: اصولا پخش فیلمی در سینما که اکثریت پیشتر آن را دیدهاند، اتفاق خندهداری است، بنابراین فیلم باید در زمان مناسب، با کیفیت خاص و با رویکرد مشخصی در سینماها پخش شود تا این طرح بتواند مفید باشد و با استقبال روبهرو شود. او همچنین معتقد است اکران فیلمهای مهم تاریخ سینما با برگزاری برخی جلسات نقد و بررسی میتوانند استقبال مخاطب را برای سینماها بههمراه داشته باشند.رضایی درباره استقبال نکردن مخاطبان بهدلیل اصلاحیههایی که به فیلمهای خارجی میخورد، بیان میکند: فیلمها باید در زمان نزدیکی از اکران جهانیشان روی پرده سینماها بروند تا خیلی از مخاطبان آن را ندیده باشند. در این صورت، مخاطب شاید بگوید یکبار فیلم را در سینما میبینم و بار دیگر نسخه کامل آن را دانلود میکنم. فیلمهای ایرانی کمتر، کیفیت بیشتردر این بین موضوع دیگری که مطرح میشود، صف طولانی نمایش فیلمهای ایرانی است. ازآنجاییکه عرضه و تقاضای ما در تولیدات سینما با یکدیگر برابر نیست، هرساله بسیاری از فیلمها فرصتی برای نمایش پیدا نمیکنند. این اتفاق با اضافه شدن فیلمهای خارجی به چرخه اکران تشدید خواهد شد. به این ترتیب فقط آثار معدودی میتوانند به اندازه کافی روی پرده بمانند.رضایی معتقد است که اگر تعدادی از فیلمهای ایرانی با اجرای این طرح زمین بخورند، ایرادی ندارد. او میگوید: این اتفاق باعث میشود تعداد فیلمها کمتر شود و فیلمهای با کیفیت خوب در سینما به نمایش درآید. از نظر او، تولید تعداد زیادی فیلم در سینمای ایران، دردی را دوا نمیکند.این منتقد ادامه میدهد: اگر فیلمهایی را نمایش دهیم که با استقبال روبهرو نشود، این طرح اشتباه است ولی اگر فیلم با استقبال همراه شود، همین به سینما کشاندن برخی آدمها، موفقیت است؛ یعنی با فیلمهای خارجی میتوان سینما را شلوغ کرد و درکنار آن از مزایای دیگری هم بهره برد. افزایش رقابت میان فیلمهااز نظر رضایی، نمایش فیلمهای خارجی، رقابت را افزایش میدهد. او ادامه میدهد: ما باید فیلمهایی را برای نمایش انتخاب کنیم که الگو باشند . سینمای ایران در رقابت با این فیلمها رشد خواهد کرد حتی اگر برخی تهیهکنندگان این قضیه را دوست نداشته باشند.او معتقد است که اگر فیلمی باعث ایجاد گردش مالی برای صنعت سینمای ایران شود، قطعا به کلیت سینمای ما کمک خواهد کرد. رضایی ادامه میدهد: در سینمای جهان، فیلمها در هر کجای دنیا پخش شوند، پول آن به جیب تهیهکننده فیلم میرود اما در ایران این پول به جیب افرادی برمیگردد که در گردش مالی سینمای ایران هستند؛ حال یا جیب سینماداران یا شورای صنفی نمایش؛ البته این اتفاق بهدلیل نقض قانون، غیرعادلانه است ولی بهنظر من میتواند فرصت خوبی برای سینماها باشد.او در پایان، نمایش فیلمهای خارجی را به نفع همه میداند و معتقد است که دیدن فیلم روی پرده بزرگ، لذت متفاوتی دارد. رضایی ادامه میدهد: تماشای فیلم خارجی حتی با سانسور در سینمای ایران یک تجربه بصری است که فرد را متوجه تفاوت سینما با تلویزیون و کامپیوتر میکند. در مشهد نیز ما سالنهای بزرگی داریم که تجربه فیلم دیدن در آنها میتواند به ارتباط بیشتر مخاطب با سینما کمک کند. منبع: شهرآرا آنلاین