جشنواره فیلم فجر مشهد

مانی ارمغان شاید جوانترین فیلمسازی باشد که امسال تله فیلم عنکبوت او در بخش ویژه جشنواره فیلم فجر مشهد به نمایش درمی آید. او تاکنون فیلمهای کوتاه عروسک، رز شکسته، یک استکان مرگ را به عنوان نویسنده و کارگردان و تدوینگر و اجرای موسیقی متن در کارنامه دارد و قبل از اینکه تله فیلم بلند او جلوی دوربین برود فیلم هشت را با موضوع امام رضا(ع) و فیلمهای رنگی برای پدر و تله فیلم زنها گریه نمی کنند را در جلسات خصوصی نمایش فیلم از او به یاد دارم. مانی ارمغان چند سالی از مشهد دور شد و در راه تجربه به عنوان دستیار اول و برنامه ریز در چند فیلم فعال بود و با شیوه ساخت فیلم های حرفه ای از نزدیک آشنا شد، این آشنایی بکارش آمد و اکنون او را روبروی خود می بینم که در اولین تله فیلم بلندش رهبری بازیگران حرفه ای سینمای ایران را بر عهده گرفته است و از همه مهمتر فیلم او در بخش ویژه جشنواره فیلم فجر مشهد به نمایش درمی آید.... *آقای ارمغان، به عنوان اولین سؤال از خودتان بیشتر بگویید؟ **شش ساله بودم که کار هنری را با موسیقی آغاز کردم کلاس چهارم دبستان بودم که با همکلاسی ها اجرای سرودی را بر عهده داشتم و بعد یک گروه سرود را تشکیل دادیم. بعد دیدم شعر، غزل و ترانه هم بلدم؛ این بود که در 17 سالگی آهنگ ساز شدم؛ آنقدر تشویق شدم که اولین اجرای موسیقی را با حضور داریوش ارجمند و خداداد عزیزی به مناسبت 22 بهمن اجرا کردم و بعد هم در مراسم دیگری دعوت شدم. *گفتی که سرود هم می خوانی؟ **بله افتخار این را داشته ام که در مدح حضرت زهرا(س) و حضرت مهدی(عج) سرودهایی با عنوان بوی یاس و در انتظار در مشهد، اصفهان، شیراز و شهرستانهای استان اجرا کنم و مقدمات آلبومی را فراهم کرده ام که بزودی منتشر خواهد شد که شعر و آهنگ این آلبوم هم از خودم می باشد. *پس چرا در تله فیلم عنکبوت خودت خوانندگی را بر عهده نگرفتی؟ **موسیقی متن را خودم ساختم و مانی رهنما که در فیلمهای مطرحی خوانندگی کرده است، از موسیقی خوشش آمد و آن را خواند که خیلی راضی هستم، چون دیگر راه خود را پیدا کرده ام و می خواهم فیلم بسازم. *گفتی که شعر هم می گویی؟ **کتاب شعرم در مرحله آماده سازی برای چاپ قرار دارد. *و بازیگری...؟ ** 8 ساله بودم که در سریالی در نقش یک روستازاده ظاهر شدم و بعد از آن بازیگری و کارگردانی را نزد علی درخشی فرا گرفتم و تحصیلات سینمایی را در زمینه کارگردانی در دانشگاه فرهنگ و هنر ادامه دادم و فیلم عروسک را سال 80 در 20 دقیقه ساختم که در جشنواره منطقه ای به نمایش درآمد. *و حال تو را در کسوت یک کارگردان کم سن و سال می بینم که رهبری بازیگران حرفه ای سینما را بر عهده داشتی آیا کار کردن با این بازیگران مشکل بود؟ **کار کردن با بازیگران بی نام و با نام بستگی به نوع برخورد کارگردان دارد که من بی نهایت از همکاری آنها- که به صورت حرفه ای در سینمای ایران کار می کنند- راضی هستم. در فیلم عنکبوت بازیگرانی نظیر حدیث فولادوند، سیما مطلبی، کیانوش گرامی، مرتضی ضرابی، محمد الهی، حسین مقدم به همراه رامبد شکرابی بازی داشتند که بازیگران بسیار کار بلدی بودند و من از آنها درس گرفتم و کار کردن با آنها بسیار راحت بود. *پس می شود گفت که این تله فیلم به راحتی ساخته شد؟ **اصلاً این طور نیست. من با عوامل تولیدی راحت بودم، اما اعتراف می کنم فیلمسازی در مشهد مشکل ترین کار ممکن است، خیلی ها در مشهد دور و بر سینما می پلکند و نه تنها کمک حال فیلمسازان نیستند، بلکه چوب لای چرخ می گذارند و مانع ایجاد می کنند و در یک کلام هیچ کاره هایی هستند که خود را همه کاره می دانند، آنها آدم های پر مدعا و خود بزرگ بینی هستند که تنها بلدند حرف بزنند و این ها هستند که فیلمسازان را از مشهد فراری می دهند. *با این همه توانستی با همه این گرفتاری ها که متأسفانه بعضاً سد راه می شوند در گام اولت بسوی فیلم بلند تله فیلمی را با عوامل حرفه ای سینما بسازی و این موضوع می تواند تو را در قالب یک کارگردان و فیلمنامه نویس معرفی کند. **البته به قیمت این که 80 میلیون سرمایه هم داشته باشی که بتوانی فیلم بعدی را جلوی دوربین ببری و جایی هم پیدا شود تا فیلم تو را ببینند، در حالی که ما مکانی را برای عرضه آثارمان پیدا نمی کنیم و دل به جشنواره ها خوش کرده ایم که آن هم جشنواره های محلی یا منطقه ای فیلم های کوتاه است که جای مطرح شدن ندارد و جایگاه فیلم بلند یا تله فیلم یا اصطلاحاً فیلمهای نود دقیقه ای معلوم نیست. *اما تو که شانس آورده ای و می بینیم که در اول راه تله فیلم عنکبوت در مطرح ترین جشنواره سینمایی که در مشهد اجرا می شود به نمایش درمی آید و فیلم هم دیده می شود، پس این مسأله شامل حال تو نشده است. **من عقیده دارم اگر فیلمی ساختاری حرفه ای و بنای محکمی داشته باشد جای خود را در نمایش پیدا می کند و مطرح می شود، اما این مسأله برای همه اتفاق نمی افتد. ما با امکانات محدود در مشهد فیلم می سازیم و مشخص نیست که فیلم را کسی می بیند یا خیر و آنقدر فضا برای نمایش آثار ما تنگ شده است که حتی بسیاری از فیلمهای فیلمسازان شناخته شده سینمای ایران هم راهی به اکران پیدا نمی کنند؛ نمایش فیلم در اکران سینماها در اشغال فیلمهای هجو و دور از نگاه هنری است و ما حتی نمی توانیم خود را در نوبت اکران در خواب ببینیم. *چه کنیم که فیلم شما در نوبت اکران قرار گیرد؟ **ما توقع آنچنانی نداریم، همین قدر که صدا و سیما خریدار فیلم می شود یا رسانه های تصویری به قیمت ناچیزی فیلم های ما را قیمت گذاری می کنند برای بسیاری از فیلمسازان قانع کننده است، چرا که فقط فیلم آنها دیده خواهد شد. فیلمسازان ما در شهرستانها باید مراقبت کنند، مسؤولانی که نمونه فیلم های ما را برای بازبینی به تهران معرفی می کنند این کار را کارشناسانه انجام دهند و فیلم های ضعیف را به تهران معرفی نکنند، چون این کار به کلیت تولیدات سینمای خراسان رضوی لطمه جدی وارد خواهد کرد و ما را از گردونه رقابت خارج می کند. مسؤولی که فیلم را می بیند و انتخاب می کند در درجه اول اگر انتخاب مناسبی نداشته باشد خودش را به عنوان یک کارشناس زیر سؤال می برد و بعد هم آنها که فیلم را در تهران می بینند به حساب این می گذارند که کلیه فیلم های تولید ما ضعیف و بی کیفیت و فاقد اندیشه و اعتبار است و این هم به اعتبار تولیدات سینما در مشهد لطمه می زند و هم اندیشه و تخصص بازبین ها را زیر سؤال می برد و من امیدوارم که نمایش فیلم های ما در جشنواره فیلم فجر مشهد به اعتبار و ماندگاری این جشنواره در مشهد کمک کند و بخش ویژه فیلمسازان مشهدی برای سالهای بعد هم با برنامه های از قبل پیش بینی شده تداوم داشته باشد. روزنامه قدس: حسین پورحسین