جشنواره فیلم فجر مشهد

عبدالهی | رکورددار حضور سینمادوستان در یک روز با پنج هزار و 400 مخاطب، جایگاه سوم پرمخاطب ترین و پرفروش ترین سینماهای کشور، اولین سینمای تخصصی کودکان، سالن های مجهز به سیستم های پیشرفته و به روز سینمایی و...؛ این ها فقط بخشی از توانمندی های مشهد در عرصه سینماست و اگر چشم ها کمی بیشتر باز شود، نقش‌ها و ظرفیت‌های دیگر این دیار برای بالندگی ... ... هنر هفتم نیز نمایان خواهد شد. از خانواده «ارجمند» هنر با ستارگانی چون «انوشیروان» و «داریوش» بگیر تا «کیانیان» و «عطاران» دو رضای دوست داشتنی سینما.خانواده «سهیلی» را هم نباید از یاد برد، از «سعید» و «ساعد»، پدر و پسر موفق و جریان ساز سینمای ایران تا «حمیدرضا» که تئاتر خراسان به او می بالد و «امیر اطهر» که ثابت کرده است هنر در خانواده سهیلی ها موروثی است. دیگر باید چه نام هایی را ذکر کرد که اثبات کند  مشهد سرزمینی هنرمندپرور است و کسی نمی تواند منکر آن باشد؛ شاید هم این تعداد نام برای برخی کافی نباشد، ملالی نیست، این دیار باز هم نام هایی برای ذکر دارد: محمد بزرگ نیا، فریدون جیرانی، حامد بهداد، بهروز شعیبی، ساره بیات، هنگامه قاضیانی، میترا حجار، سیدمحمود رضوی،  مهدی صباغ زاده، محمد الهی، رضا صابری، هادی حاجتمند و ... . این هم مصادیقی دیگر بر این ادعا که سهم به سزای مشهد در سینمای ایران را گواهی می‌دهد. بماند که سینماگران جوان امروز مشهد هم سال هاست در تولید فیلم های کوتاه، خوش درخشیده اند و نام شان در کارنامه انجمن سینمای جوان ایران ثبت شده است.این ها فقط بخشی از ظرفیت های مشهد در عرصه سینمای ایران است وچه بسیار ظرفیت مغفول مانده و از قلم افتاده ای که در این مجال فرصت پرداختن به آن نیست. همچون استقبال بی بدیل مردم این شهر از اکران های مردمی فیلم های سینمایی و میزبانی کم نظیرشان از چهره ها، که هر زمان به این شهر می آیند، با خاطراتی کم نظیر به پایتخت باز می گردند. استان خراسان و به ویژه شهر مشهد، از سال‌ها قبل ثابت کرده که در عرصه هنر هفتم سری میان سرها دارد و حرفی برای گفتن، اما دریغ که این توانمندی، گاه از چشم مسئولان ملی عرصه فرهنگ و هنر پنهان می‌ماند و آن‌ها تفاوتی میان این کلان‌شهر با دیگر شهرها قائل نمی‌شوند. مصداق عینی آن، تجربه برگزاری ۱۵ دوره جشنواره فیلم فجر در مشهد است که هرچند همواره با همت و پیگیری مسئولان استانی تداوم یافته و بر کیفیت آن افزوده شده، اما ویژگی ثابت آن، اما و اگرها و بلاتکلیفی‌هایی بوده که هر سال خاطر مردم سینمادوست مشهد را آزرده است.نامشخص بودن زمان دقیق برگزاری جشنواره، تغییرات جدول اکران، نرسیدن فیلم‌ها و باز نشدن سامانه خرید بلیت، نبود امکان پیش‌فروش بلیت‌ها مانند آن‌چه تهرانی‌ها از آن بهره‌مند هستند و ... نمونه‌هایی از تجربیات تلخ ۱۵ دوره گذشته جشنواره فیلم فجر مشهد است که نشان می‌دهد نگاه حمایتی ملی به برگزاری بی‌عیب و نقص آن وجود نداشته و دست بسته مسئولان استانی در مقابل دبیرخانه جشنواره و انجمن صنفی تهیه‌کنندگان، مانع از برگزاری جشنواره‌ای در حد و اندازه مشهد شده است.استدلال مسئولان سینمایی برای داشتن نگاه عادلانه به همه استان‌ها در میزبانی از جشنواره فجر را قبول و اتفاقا ما نیز بر آن تاکید داریم. اما این استدلال عقلی هم وجود دارد که «عدالت برابر با مساوات نیست.»غیر از پایتخت، کدام کلان شهر ایران است که همچون مشهد چنین سهم و نقش عظیمی در سینمای ملی داشته باشد؟ کدام شهر است که این‌گونه در میزان استقبال از سینما و رونق اقتصاد فرهنگ و هنر اثرگذار باشد؟ کدام شهر است که چندین و چند کارگردان، تهیه کننده و بازیگر تراز اول داشته باشد و همه ایران مخاطب آثار آن‌ها باشند؟پس عادلانه نیست که در مهم‌ترین رویداد سینمایی کشور، مشهد را همانند دیگر شهرها دید و به جای عدالت، از مساوات سخن گفت.این را هم باید گفت که اگر مسئولان و رسانه‌های دیگر شهرها همچون اصفهان و شیراز و همدان نیز مانند مشهد چنین فهرست پر نام و نشانی در عرصه سینما داشته باشند، ما نیز مدافع حق آن‌ها از هنر هفتم خواهیم بود و از متفاوت بودن نگاه به آن‌ها گله‌ای نخواهیم داشت.  برگزاری کامل، بی‌دغدغه و بدون اما و اگر جشنواره فیلم فجر، مطالبه به حق مردم مشهد است.