مشکل اصلی اینه که بیش از نیمی از تهیه کنندگان سینمای این دوره از جشنواره، فیلمهاشون رو از مشهد دریغ کردند و بنا به ملاحظات مالی نمیخواهند در جشنواره مشهد اکران بشه در صورتی که همین مردم مشهد، دومین مردم سینماروی ایران بعد از تهران هستند پس در واقع پول ساخت فیلمهای همین آقایان رو از پیش دادند اما حالا مردم میخواهن فیلمها رو ببینند و به حق هنری شون برسند، میگن نه... هر استان نصف فیلمها... ضمنا فرقی بین مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام و دومین شهر کشور و چی و چی و چی ... با مثلا همدان پایتخت مبل و منبت ایران هم نیست! خوب. .... این ظلم نیست؟ این تبعیض نیست؟ حق مردم مشهد واقعا اینه؟ تازه، اینقدر تازگی تو مشهد سینما ساخته شده یا داره ساخته میشه که حد نداره، همین دوره داره 11 سالن سینما در مشهد افتتاح میشه همزمان با دهه ی فجر... وقتی فیلمها از مردم مشهد تو مهمترین رویداد هنری سال دریغ میشه، صندلی سینمای بی مردم و اقبالشون و بی فیلم به چه درد می خوره؟