تکرار ماراتن همه سال جشنواره فیلم فجر مشهد / بار دیگر در عمق تاریکی زمستان نوری بر پرده تابیده میشود ،و بروی صندلی های پر هیاهو سکوتی هیجان انگیز حاکم خواهد شد،همه به انتظار خواهند نشست تا بر دیواره این پرده نقره ای شاید اتفاقی طلایی راببینند،تا پس از پایان این برش گوتاه از زندگی و در زمانی که در سالنهای سینما تنه به تنه هم میزنند در گفتمانی صرفا سینمایی دمی خوش بیاسایند.گاه برای خودشان داوری میکنند،کاندید معرقی میکنند. پدیده جشنواره را معرفی میکنند و ..../اما این روزها و در هر زمانی که از مقابل پردیس سینمایی هویزه مشهد رد میشوی مهمترین سئوالی که ذهنت را قلقلک میدهد این است که آیا امسال هم دراین فضا غرق شده و لذت خواهم برد یا نه؟البته این سئوال تکراری هر سال است و هنوز جوابی مشخص و دائمی برای آن یافت نشده است.ما عادت کرده ایم انتظار بمانیم،آیا وقت آن نرسیده که یک بار برای همیشه به این داستان پایان داده وحضور جشنواره فجر را مشهد دائمی گردانیم.اما براستی این وظیفه کیست،و چه کسانی باید قدم به جلو بردارند،و هنر دوستان را برای همیشه آسوده خیال گردانند،؟؟؟؟