همین حوالی؛ هر سال دی ماه که میشود آه ندارم ندارمهای متولیان بلند میشود که به دلیل فلان کسری بودجهای داریم و بهمان مشکل مالی نمیتوانیم دو جشنواره مهم فیلم و تئاتر فجر را در مشهد برگزار کنیم؛ جشنوارههایی که هر ساله قشر زیادی از هنر دوستان مشهدی را در انتظار میگذارد و آن چنان با اما و اگر به مرحله اجرا میرسد که شیرینی برگزاری آن را به حداقل میرساند. اما واقعا مشکل کجاست؟ مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و متولیان برگزاری این فستیوالهای مهم مشهد هر سال پای «پول» را وسط میکشند و در ذکر تمام دلایلی که اما و اگر را واسطه برگزاری این جشنوارهها میکنند، پول، پول و باز هم پول را مطرح میکنند و نبود بودجه اختصاصی برای برگزاری این جشنواره را دلیل نبود ثبات در برنامهریزیها برای برگزاری جشنواره فیلم و تئاتر فجر در مشهد میدانند. امان از برنامهریزیهای دقیقه نودی! اما جدای از اینکه بخشی از این اما و اگرها به دلیل همین مشکلات بودجهای است باید قبول کرد که ضعف برنامهریزی بلند مدت برای برگزاری این دو جشنواره که از آن به عنوان مهمترین رویداد سینمایی و هنری خراسان رضوی یاد میشود احساس میشود؛ جشنواره فیلم فجر در تمام این سالها برای مردم هنردوست مشهد نه تنها به مطالبهای جدی تبدیل شده است بلکه در فهرست ویژه برنامههای جدی و سالانهشان قرار دارد، به همین دلیل این ضرورت بیشتر مورد تاکید قرار میگیرد که برنامهریزی برای برگزاری چنین برنامهای که هرسال طیف زیادی از مخاطبان را با خود همراه میکند و بعد از تهران، پر مخاطبترین استان درخصوص برگزاری آن است، باید دقیق و مستمر باشد نه مقطعی و دقیقه نودی!...