کاش یکی تو این شهر بود که ببینه این همه قلب واسه سینما و جشنواره می تپه ولی امکان رفتن به جشنواره تهران ندارن به لطف هزینه های حمل ونقل و روزمرگی و خیلی مسائل دیگه. چشمون به این که تو شهر خودشون که ادعای دومین سینمای پرفروش ایران دارن، جشنواره برگزار شه، حاضرن تو این سرمای صفر درجه برن تو صف چند ساعته واستن تا بلکه یه فیم از جشنواره رو ببینن ولی افسوس از این همه بی مهری تو شهری که باید ادعای مهر و محبت باشه، پایتخت معنوی ایران نباید این قدر نامهربون باشه. ماها بازم صبر میکنیم و اعتراضی هم نداریم چون سینما عشقمونه و با باعث حس زندگی میشه.