هجدهمین «جشنواره فیلم فجر تهران» در مشهد

مشهد سینما در جشنواره فجر تنها یک نماینده دارد. به جای نقد چ، فیلم چ را ندیده ام. مثل خیلی از شما مردم فهیم و دوست داشتنی مشهد امروز از دیدن فیلم چ بازماندم. و الان نمی توانم بگویم چ چگونه فیلمی است. نمی توانم در موردش حرفی بزنم. ما از چ و از جشنواره جا مانده ایم. ما هم ساعت ها سرما را به جان کشیده ایم برای دیدن چ. چ گیرمان آمد؟ جز سرما و جز رفتارهای سرد؟ چه نصیب ما شد که از روزها قبل به اشتیاق پوشش جشنواره و گرم کردن آن و اطلاع رسانی فیلم ها خود را آماده کرده بودیم؟ جشنواره ای که برای همین بودن و نبودنش آن هم در دوره ی یازدهم چندین و چند روز ما را حرص داد. و بعد که خبر بودنش در دقیقه ی 90 رسید باز برای مکانش کلی ما را حرص داد. باز که مکانش درست شد برای زمانش ما را حرص داد. و زمانش هم که بالاخره فرا رسید باز برای بلیت هایش ما را حرص داد. و تا پایان هم ما را حرص خواهد داد. و تازه آخرش که می شود همه نوید جشنواره سال آینده ی بهتری می دهند و چه سود؟...  به لطف مسئولین محترم جشنواره و با برنامه ریزی های ویژه شان از پوشش خبری جشنواره و از نقد و یادداشت درباره ی فیلم ها معذورم. و سوال این جاست که مگر شهر مشهد چند خبرگزاری و نشریه ی تخصصی سینما دارد که امکانی برای سهولت اطلاع رسانی آن ها هم فراهم نمی کند؟ مگر پوشش خبری هیئت تحریریه مشهدسینما که اولین و مهم ترین سایت سینمایی مشهد است این قدر برای مسئولین محترم جشنواره بی اهمیت بوده است که امکان و سهولتی برای هیئت تحریره مشهدسینما به وجود نیاورده اند؟ و مگر جز این است پوشش خبری آن و فعال بودن خبرگزاری خبری تحلیلی مشهدسینما به گرم تر شدن و حرارت بخشیدن به جشنواره کمک خواهد کرد؟ براستی هدف مسئولین از برگزاری جشنواره چیست؟یک پلان از چ را هم ندیده ام. سرما خورده ام. حرص کشیده ام. و مسئولین دارند نوید برنامه ریزی بهتر را در سال آتی می دهند تا اتفاقات این دوره تکرار نشود. ولی چه سود که به قول شاعر "می دهم خود را نوید سال بهتر سال هاست / گرچه هر سالم بتر از  پار می آید رود"